مذاکره با چاشنی تحریم آشی که آمریکا برای ایران پخت/ آیا رویکرد آمریکا در قبال ایران تغییر کرده است؟

رویکرد‌ها ،چینش مهره‌ها و صفحه بازی تغییر می‌کند؛ این بخشی از قواعد بازی است که رقبا بنا به واکنش طرف مقابل تصمیم می‌گیرند و در نهایت کسی برنده است که بازی رقیبش را به خوبی پیش بینی کند . موضوعی که در میدان رقابت دیپلماسی نیز به وضوح قابل رویت است.

رابرت مالی : آمریکا قصد تغییر نظام ایران را ندارد

چندی پیش بود که وزیر خارجه قطر صحبت از پیام آمریکا به ایران به زبان آورد؛ موضوعی که البته بارها و بارها از زبان مسئولان مختلف کشورمان نیز بیان شده بود .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما حالا رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در مذاکرات احیای برجام نیز گفته است که آمریکا قصد تغییر نظام ایران را ندارد بیانی که علینژاد اپوزوسیون شبکه‌ای غربی را نیز به وحشت انداخته و در گفت‌وگویی گفته بود «کاخ سفید و دفتر ماکرون و رهبران کشور‌های غربی از من می‌پرسند، الان انقلاب شما تمام شده و کسی در خیابان نیست، پس چرا نباید به میز مذاکره برگردیم؟»

حال سوال اینجاست که آیا آمریکا به راستی رویکرد خود را در قبال ایران تغییر داده است؟

هادی خسرو شاهین کارشناس مسائل آمریکا در این باره گفته است: سابقه‌ای که در دستگاه دیپلماسی آمریکا از سال ۲۰۱۰ وجود داشته این است که دیپلماسی منافاتی با استفاده از اهرم‌های ایالات متحده به طور مثال در زمینه تحریم‌ها و حوزه منطقه‌ای ندارد. البته این رویکرد در دولت بایدن بر خلاف دولت اوباما در ابتدا توسط رابرت مالی پیگیری نشد و بر همین اساس هم منجر به بروز برخی اختلافات در تیم مذاکراتی آمریکا شد که این اختلافات به ویژه بین مالی وریچارد نفیو بالا گرفت و سراجام منجر به جدایی نفیو از تیم مذاکرات هسته‌ای آمریکا در اکتبر ۲۰۲۱ شد. 

نفیو معتقد بود که مذاکره با ایران بدون استفاده حداکثری از اهرم‌های فشار کارآمد نخواهد بود

وی ادامه داد: ریچارد نفیو معتقد بود که مذاکره با ایران بدون استفاده حداکثری از اهرم‌های فشار به ویژه در زمینه تحریم کارآمد نخواهد بود و مذاکرا ت به آن مطلوبی که مد نظر ایالات متحده است نخواهد بود، اما رابرت مالی معتقد بود که خروج یک جانبه آمریکا از برجام در می ۲۰۱۸ توسط ترامپ باعث افزایش بی اعتمادی بین تهران و واشنگتن شده است و ما در صورتی که این رویکرد نفیو (رویکردی که در زمان اوباما هم دنبال شد) را ادامه دهیم منجر به گسست بیشتر در مذاکرات خواهد شد  و مذاکرات به ثمر نخواهد رسید.

خسرو شاهین بیان کرد:با این حال عدم فرجام برجام در سپتامبر باعث شد که رابرت مالی هم به همان رویکردی که باعث جدایی بین نفیو و مالی شد برسد بنابراین اگر مالی امروز صحبت از دیپلماسی می‌کند این صحبت را در اوج ناآرامی ها‌ی ایران در آذرماه هم تکرار کردند.  اساسا در منطق فکری آمریکا دیپلماسی و استفاده از اهرم‌های فشاری همچون تحریم‌ها متمایز از هم نیست بلکه همدیگر را تکمیل می‌کنند .بنابراین من با اینکه تغییر رویکرد در آمریکا رخ داده باشد موافق نیسم بلکه اتفاقا به نظر می‌رسد که موضع آنها ضد ایرانی‌تر شده است با توجه به اینکه آقای مالی هم به توصیه‌هایی که در اکتبر ۲۰۲۱ نفیو به تیم مذاکراتی داشته بازگشته است.

آمریکا در پی به روز کردن آخرین پیش نویس مذاکرات وین ؟

این کارشناس مسائل آمریکا تشریح کرد: چه بحث ناآرامی‌ها، چه اوکراین و چه تحریم‌ها همه اهر‌م‌هایی هست که میتواند به مثابه اهرم‌های فشار علیه ایران در حوزه دیپلماسی آمریکا مورد استفاده باشد  تا از نگاه آمریکایی‌ها ایران مجبور شود به امتیازات مد نظر آمریکایی تن دهد و امتیازات بیشتری را به آمریکا واگذار کند من حتی بعید نمی‌دانم که در این دوره آمریکایی‌ها حتی در پی به روز کردن آخرین پیش نویس مذاکرات وین شوند و خواستار تجدید نظر‌هایی شوند از جمله در زمینه تمدید بند‌های غروب آفتاب که مربوط می‌شود به بحث تعهداتی پادمانی و فرا پادمانی ایران.

خسروشاهین با اشاره به صحبت‌های مجری شبکه‌های معاند بیان کرد: ممکن است این بحث‌ها سیاسی باشد اینکه فلانی در واشنگتن نشسته است و میگوید آمریکایی‌ها برگشته اند به دیپلماسی ممکن است بر مبنای منافع سیاسی آن‌ها باشد، اما آمریکایی‌ها تصور می‌کنند که می‌توانند هم زمان هم از اهرم دیپلماسی و هم از اهرم فشار خود بر ضد ایران استفاده کنند.

ماجرای نامه آمریکا به ایران چه بود؟

وی با اشاره به نامه‌ آمریکا به ایران که وزیر خارجه قطر به آن اشاره کرد گفت:به نظر می‌رسد که در مقطع کنونی برخی موانع به همکاری‌های راهبردی بین تهران و مسکو که  غربی‌ها مدعی هستند در موضوع اوکراین هم پیش رفته بازگردد و یکی از موانع عمده از نظر غربی‌ها این موضوع است که به نوعی هزینه دیپلماسی و مذاکره با ایران را در غرب افزایش داده است و  احتمالا پیامی که از طرف وزیر خارجه قطر اخیرا به ایران منتقل شده است در راستای برداشتن این مانع از مذاکرات هسته‌ای بوده است که ایران و اوکراین بتوانند به یک رویکرد سازنده در قبال بحران دست یابند.

این کارشناس مسائل آمریکا درباره موضع مناسب ایران نیز گفت: مادر منطق راهبردی ایران هم این را می‌بینیم که ایران هم از مهترین اهرم فشار خودش که همان برنامه هسته‌ای و تعهدات فراپادمانی است استفاده می‌کند برای پیشبرد اهداف دیپلماسی خود و ما هم میتوانیم از این ابزار خود برای بالانس کرد فشار‌های غرب و پیشبرد اهداف خودمان و رسیدن به یک نقطه توافق جدید هسته‌‌ای استفاده کنیم.  

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سیاست خارجی مذاکرات هسته ای اهرم های فشار آمریکایی ها رابرت مالی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۰۶۸۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سایه مستدام جنگ بر اروپای مدعی دیپلماسی

تصویب لایحه اخیر در مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر کمک ده‌ها میلیارددلاری این کشور به کی‌یف، تل‌آویو و تایپه نشان داد که واشنگتن و لندن درصدد ایجاد و تشدید بحران‌های راهبردی در نقاط کلیدی و ژئواستراتژیک نظام بین‌الملل هستند. با این حال به نظر می‌رسد آمریکا متوجه عواقب و تبعات بازی خطرناک خود نیست یا درکی از مدیریت بحران‌های خودساخته در عرصه جهانی ندارد.

به گزارش ایسنا، حنیف غفاری در یادداشتی در جام جم نوشت: مناقشه آتلانتیکی‌ها و مسکو به نقطه اوج خود رسیده ومتعاقب وقوع جنگ اوکراین، شاهد تصاعد بحران میان طرفین هستیم. گرچه برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی درصدد مهار مناقشه و تحدید دامنه آن هستند اما در مقابل برخی اعضا مانند آمریکا، انگلیس ولهستان نیز درصددحفظ این گره کوروتبدیل آن به مناقشه‌ای دائمی بامسکو برآمده‌اند.

از یک‌سو شرایط میدانی جاری در جنگ اوکراین (به‌خصوص پس از تصرف باخموت و آودیوکا توسط روس‌ها) به‌گونه‌ای است که قدرت مانور میدانی کی‌یف را شدیدا تحت تاثیر قرار داده و احتمال شکست نهایی آن در جنگ را دوچندان ساخته است. 
از سوی دیگر، تصویب لایحه اخیر در مجلس نمایندگان آمریکا مبنی بر کمک ده‌ها میلیارددلاری این کشور به کی‌یف، تل‌آویو و تایپه نشان داد که واشنگتن و لندن درصدد ایجاد و تشدید بحران‌های راهبردی در نقاط کلیدی و ژئواستراتژیک نظام بین‌الملل هستند. با این حال به نظر می‌رسد آمریکا متوجه عواقب و تبعات بازی خطرناک خود نیست یا درکی از مدیریت بحران‌های خودساخته در عرصه جهانی ندارد.

اخیرا آندژی دودا، رئیس‌جمهور لهستان با اشاره به تقویت سیستم تسلیحاتی روسیه در بلاروس و کالینینگراد، گفت که کشورش برای استقرار سلاح‌های هسته‌ای ناتو آماده است. این مواضع رئیس‌جمهور لهستان می‌تواند نقطه آغاز یک مناقشه بسیار خطرناک و غیرقابل مهار در نظام بین‌الملل باشد. ورود منازعه آتلانتیکی‌ها و کاخ کرملین به حوزه هسته‌ای به معنای رسیدن به بالاترین سطح منازعه است که قواعد موجود در حوزه بازدارندگی هسته‌ای نیزتوان کنترل آن راندارد.لهستان یکی از اعضای ناتو وازحامیان سرسخت اوکراین است. این کشوربا بلاروس وروسیه مرز مشترک دارد. با این حال جناح شرقی ناتو ازجمله کشورهای مجارستان واسلواکی، خواستار تشدید دامنه نبرد با روسیه یا قرارگیری در چارچوب یک جنگ سرد جدید نیستند!
همین مسأله، دستان لهستانی را بیشتر خواهد بست. روسیه در واکنش به این اظهارنظر، هشدارداد که درصورت این اتفاق، اقداماتی برای «تامین امنیت خود» انجام خواهد داد. نکته قابل‌تامل این‌که مواضع اخیر ورشو متاثر از هم‌پیمانی مطلق آن با واشنگتن و لندن در ناتو است. به عبارت بهتر، اظهارات آندژی دودا نقطه آشکارساز یک منازعه جدی است!
رئیس‌جمهور لهستان این اظهارات را پس از بازگشت از سفر نیویورک مطرح کرد. او در جریان این سفر، جلساتی را در سازمان ملل برگزار و با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا درباره جنگ اوکراین گفت‌وگو کرد. او همچنین در ماه مارس به واشنگتن دی‌سی سفر و در آنجا با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا دیدار کرد. از این‌رو مواضع رئیس‌جمهور لهستان، مخرج مشترک نگاه راهبردی خطرناک هردو حزب سنتی آمریکا(دموکرات‌ها و جمهوریخواهان)نسبت به تحولات جاری در نظام بین‌الملل محسوب می‌شود. آیا غرب قادر به کنترل عواقب و تبعات مناقشه‌ای که به‌صورت خودخواسته و براساس توهمات خود مشغول خلق و ساماندهی آن است، خواهد بود؟ پاسخ این سؤال قطعا مثبت نیست.
 

انتهای پیام